1. Makabeler
Simon Yönetimi Ele Alıyor
13Trifo'nun Yahudiye ülkesini ele geçirip yok etmek amacıyla büyük bir ordu topladığını duyan Simon,
2halkın korkudan titrediğini görünce Yeruşalim'e gitti. Halkı toplayıp
3onlara şöyle öğüt verdi: "Gerek benim, gerekse erkek kardeşlerimle babamın ailesinin yasalarla tapınak için neler yaptığımızı siz de biliyorsunuz. Yaşadığımız savaşları ve çektiğimiz çileleri biliyorsunuz.
4Bu nedenle tüm kardeşlerim İsrail için öldü, geriye bir ben kaldım.
5İşkence yapıldığı zaman kendi canımı düşünmek bana uymayan bir davranıştır. Çünkü ben erkek kardeşlerimden daha değerli değilim.
6Ulusumun, tapınağın ve eşlerinizle çocuklarınızın öcünü almayı yeğ tutarım. Çünkü tüm putperestler kötülükleriyle bizi yok etmek için birleştiler."
7Simon'un söylediklerini duyunca halk canlandı
8ve ona şöyle bağırdı: "Yahuda'nın ve kardeşin Yonatan'ın yerine geçecek olan önderimiz sensin.
9Savaşlarımıza katılırsan, sen ne dersen onu yaparız."
10Bunun üzerine Simon tüm savaşçıları topladı, Yeruşalim duvarlarının yapımının tez elden bitmesini sağladı. Böylece tüm çevreyi güçlendirdi.
11Avşalom oğlu Yonatan'ın komutasında Yafa'ya büyük bir kuvvet gönderdi. Yonatan Yafa'yı ele geçirip orada oturanları kentten sürdü.
Simon Trifo 'yu Yahudiye 'den Püskürtüyor
12Trifo Yahuda ülkesini ele geçirmek üzere Ptolemais'ten büyük bir orduyla ayrıldı. Yanında tutsak olan Yonatan'ı da beraberinde götürdü.
13Simon'sa ovanın karşısında, Adidada kamp kurdu.
14Simon'un, kardeşi Yonatan'ın yerine geçtiğini ve kendisiyle savaşmayı tasarladığını duyan Trifo, Simon'a ulaklarla şu mesajı gönderdi:
15"Kardeşin Yonatan'ın kraliyet hazinesine bulunduğu görevlerden ötürü borcu vardı. Bu nedenle onu alıkoyduk.
16Bize yüz talant gümüş ve Yonatan'ın iki oğlunu rehine olarak gönderirsen onu serbest bırakırız. Böylece salıverilince, Yonatan'ın bize başkaldırmayacağı yönünden güvence istiyoruz."
17Simon, bu mesajın bir düzen olduğunu anladı. Ancak ulusunun kendisinden nefret etmesinden korktuğu için gerek parayı, gerekse Yonatan'ın iki oğlunu Trifo'ya göndermeye karar verdi.
18Yoksa insanlar Trifo'nun istediği parayı ve iki çocuğu Simon göndermediği için Yonatan'ın öldürüldüğünü söyleyebilirdi.
19Bu nedenle Simon iki çocuğu ve yüz talant gümüşü gönderdi, ama Trifo sözünde durmadı ve Yonatan'ı salıvermedi.
20Ardından Trifo ülkeyi ele geçirip yıkmaya başladı. Adora'da dolambaçlı yollardan gitti, ama bulunduğu her girişimde Simon'la ve ordusuyla karşılaştı.
21Kalede bulunan kişiler Trifo'ya ulaklar göndermeyi sürdürdüler. Çölden geçerek onlara ulaşmasını ve besin göndermelerini istediler.
22Trifo, oraya gitmek amacıyla tüm atlı askerlerini topladı. Ama o gece çok kar yağdı ve Trifo kar nedeniyle yola çıkamadı. Ardından çadırını bozdu ve Gilat'a doğru ilerledi.
23Baskama'ya yaklaşırken Yonatan'ı öldürdü ve Yonatan oraya gömüldü.
24Trifo geri dönüp ülkesine gitti.
Yonatan 'ın Mezarı
25Simon, Yonatan'ın kemiklerinin toplanmasını buyurdu. Onu atalarının kenti Modin'de gömdü.
26Tüm İsrail Yonatan için yas tuttu ve uzun süre onun için ağladı.
27Simon babasıyla kardeşlerinin mezarı üstüne göze çarpan yüksek bir anıt yaptırdı. Anıtın önüne ve arkasına cilalı taşlar kullandı.
28Ayrıca annesi, babası ve dört kardeşi için karşı karşıya yedi piramit yaptırdı.
29Piramitleri birer kaide üzerine yaptırdı ve çevrelerine yüksek kolonlar koydurttu. Ailesinin anısına, kolonların üstünü bir silah takımını gösteren oymalarla süsledi. Silahlardan başka, denizde yolculuk edenlerin görebileceği gemi yontuları yaptırdı.
30Modin'de böyle bir anıt yapıldı. Bu anıt şimdiye dek oradadır.
II. Dimitrios Simon 'la İlgileniyor
31Trifo, genç Kral Antiyokus'a karşı kötü davranıp onu öldürttü.
32Onun tahtını zorla aldı, Asya tacını giydi ve ülkeyi kırıp geçirdi.
33Simon Yahudiye'de kaleler yaptırdı, çevrelerine yüksek kuleler, büyük duvarlar ve sürgülü kapılar yaptırdı. Bu kaleleri besinle doldurdu.
34Ardından Kral Dimitrios'a bir kurul gönderip ülkesi için yardım istedi. Çünkü Trifo her şeye el koyuyordu.
35Kral Dimitrios Simon'un isteğine aşağıdaki mektupla yanıt verdi:
36"Kral Dimitrios'tan kralların dostu Başkâhin Simon'a ve Yahudi ulusuyla ileri gelenlerine selamlar!
37Bize gönderdiğiniz altın taç ve hurma dalı bizi sevindirmiştir. Sizinle genel bir barış yapmaya taraftarız ve yükünüzü hafifletmek amacıyla yöneticilere yazacağız.
38Sizlerle ilgili tüm bildirilerimiz yürürlüktedir. Yaptırdığınız kaleler sizin olacaktır.
39Bugüne dek bilerek ya da bilmeyerek işlenen tüm suçları bağışlıyoruz. Borcunuz olan taç vergisini de bağışlıyoruz. Yeruşalim'de ödenmesi alışılagelmiş tüm vergileri kaldırıyoruz.
40Aranızda koruma askeri olabilecek yetenekte kişiler varsa, gelip koruma askerlerimiz arasına katılsınlar ve aramızda barış olsun."
41Yüz yetmiş yılında İsrail'de putperestlerin yönetimi sona erdi.
42Halk, belgelerine, antlaşmalarına şöyle yazmaya başladı: "Önder, askeri vali ve büyük Başkâhin Simon'un birinci yılında..."
Simon Gazar'ı Ele Geçiriyor
43O arada Simon Gazar'ı kuşatıp etrafını askerleriyle çevirdi. Hareket eden bir kule yaptırıp kente dek getirtti. Kale burçlarından birinde bir gedik açtı ve orayı ele geçirdi.
44Hareket eden kulede bulunan askerler kentin içine atladı. Ardından büyük bir karışıklık baş gösterdi.
45Kentin erkekleri eşleri ve çocuklarıyla birlikte yırtılan giysileriyle kale duvarlarına tırmandılar ve kendileriyle barış yapması için Simon'a yüksek sesle yalvardılar.
46Şöyle dediler: "Bize suçumuza göre davranma, sevecenliğin uyarınca merhametini göster."
47Simon onlarla anlaşıp savaşı durdurdu, ama onları kentten sürdü. Putlarla dolu evleri temizletti. Ardından övgü dolu ezgilerle kente girdi.
48Temiz olmayan her şeyi kentten uzaklaştırdı, yasaya saygı gösteren kişileri oraya yerleştirdi ve kenti güçlendirip orada kendisi için bir ev yaptırdı.
Simon Yeruşalim 'deki Kaleyi Ele Geçiriyor
49Yeruşalim Kalesi'nde yaşayanlar, alışveriş için ülkede dolaşamadıklarından ötürü, büyük ölçüde besin gereksinimi duyuyorlardı. Hatta bunlardan birçoğu ölmüştü.
50Simon'dan kendileriyle barış yapmasını dilediler. O da bunu onayladı, ama onları sürdü ve kaleyi pisliklerden temizledi.
51Yüz yetmiş bir yılının ikinci ayının yirmi üçüncü gününde Yahudiler içeri girdi. Alkışlarla ve ellerindeki hurma dallarıyla geldiler. Arplar çalındı, büyük zillerin, kanuna benzer çalgıların sesi duyuldu. Ezgiler ve Mezmur besteleri okundu. Çünkü büyük bir düşman ezilip İsrail'den atılmıştı.
52Simon her yıl o günün bayram olarak kutlanacağını bildirdi. Kalenin etrafında tapınağın bulunduğu tepeyi güçlendirdi ve askerleriyle oraya yerleşti.
53Oğlu Yuhanna'nın erkeklik çağına geldiğini gören Simon, onu tüm askeri güçlerin komutanı atadı. Yuhanna Gazar'da yaşadı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.