4. Makabeler
14-1-Ayrıca, işkenceyi reddetmemeleri için birbirlerini yüreklendirdiler, öyle ki şiddetli acıları hor görmekle kalmayıp kardeş sevgisinin duygusunda yetkinleştiler.
2Ey akıl, krallardan daha saltanatlı, özgürlerden daha özgür!
3Ey yedi kardeşin inanç uğruna olan kutsal ve uyumlu birliği!
4Yedi gençten hiçbiri korkakça davranıp ölmekten çekinmedi,
5ama hepsi, sonsuz yaşama giden yarışta koşar gibi işkenceli bir ölüme gitmek üzere acele ettiler.
6Eller ve ayaklar nasıl aklın yönlendirişiyle uyum içinde hareket ettirilirse, bu kutsal gençler de aynı şekilde ölümsüz bir bağlılık ruhuyla hareket ettirilerek akıl uğruna ölmeye razı oldular.
7Ey çok kutsal yediler, uyum kardeşleri! Yaratılışın yedi günü bir koro dansıyla inancın çevresinde nasıl dönerse,
8bu gençler de bir koro oluşturarak işkencenin yedi katlı korkusunu çevreleyerek onu etkisiz kıldılar.
9Şimdi bile biz, bu genç adamların çektiği acıları duyduğumuzda titreriz. Onlar olup bitenleri yalnızca görmediler; açık tehdit sözlerini duymakla kalmadılar; onlar acılara, hatta şiddetli ateşin getirdiği acılara da sabırla katlandılar.
10Bundan daha çok ne acı verebilir ki? Çünkü şiddetli ve çabucak yakan bir ateşin gücü onların bedenlerini hemen yok etti.
Yedilerin Annesi
11İşkence gördüklerinde doğru aklın bu adamların üzerinde tam olarak egemen olmasına şaşırmayın, çünkü kadının zihni çok daha çeşitli acılar çekti.
12Çünkü yedi genç adamın annesi her bir çocuğunun işkence görmesine katlandı.
13Bir annenin çocuklarına karşı olan sevgisinin ne kadar karmaşık olduğunu gözlemleyin. Bu sevgi onun benliğinin derinliklerindeki bir duygudan kaynaklanır.
14Bırakın insanları, düşünmeyen hayvanlar bile yavrularını kayırır ve ana baba olarak onlara sevgi duyarlar.
15Örneğin, vahşi olmayan kuşlar damlarda yuva yaparak yavrularını korurlar.
16Diğerleri ise tehlikeli kanyonlarda, oyuklarda ve ağaçların tepelerinde yavrularını doğurup düşmanlarını kovarlar.
17Düşmanı kovamıyorlarsa çevresinde uçarak yavrularını korumak için ellerinden geleni yaparlar. Sevginin acısıyla öterek uyarmaya çalışırlar.
18-19Arılar bile bal peteği yapma zamanı gelince düşmanlara karşı kendilerini korurlar. Bir demir iğne kullanır gibi kovanlarına yaklaşanı sokarlar ve ölüme kadar bile savunurlar. Ama çocuğa duyulan şefkati anlatmak için niye akıl yürütemeyen hayvanları örnek olarak kullanmak gerekli olsun ki?
20Yine de bu gençlerin annesinin, çocuklarına duyduğu şefkat onu caydırmadı. O İbrahim ile aynı düşüncedeydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.